Архив рубрики: Հայոց լեզու (քերականություն)

Նախադասությունների տեսակներն ըստ հաղորդակցման

Նախադասություններն  ըստ հաղորդակցման լինում են 4 տեսակ՝ պատմողական, հարցական, հրամայական, բացականչական: Պատմողական է կոչվում այն նախադասությունը, որով ինչ-որ բան են պատմում: Օրինակ՝ Երևանը Հայաստանի մայրաքաղաքն է: Հարցական է կոչվում այն նախադասությունը, որով հարցնում են մի բանի մասին: Օրինակ՝ Ո՞վ է գրել «Նուկիմ քաղաքի խելոքները» … Читать далее

Рубрика: 4-րդ դասարանի ուսումնական փաթեթ, Հայոց լեզու (քերականություն) | Оставить комментарий

Խոսքի մասեր: Բայ

ԲԱՅ Խոսքի մեջ բայերը գործածվում են երկու ձևով՝ դիմավոր և անդեմ : Ըստ այդմ էլ տարբերում են դիմավոր բայեր կամ ձևեր և դերբայներ կամ անդեմ ձևեր։ Դիմավոր ձևերն ունեն դեմք, թիվ, ժամանակ, եղանակ, սեռ : Նախադասության մեջ դառնում են ստորոգյալ: Կազմվում են երկու … Читать далее

Рубрика: Հայոց լեզու (քերականություն), Հաշվետվություններ | Оставить комментарий

Խոսքի մասեր: Ածական, թվական

Ածական Առարկայի հատկանիշ ցույց տվող բառերը ածականներն են: Օրինակ՝ ծանր բեռ, երկարավուն սենյակ, անշահախնդիր ընկերություն: Ածականները, ըստ իմաստի, լինում են որակական և հարաբերական: Որակական ածական Որակական ածականը ցույց է տալիս առարկայի որակը, որպիսությունը, հատկությունը, որը հատուկ է տվյալ առարկային։ Որակական ածականներն ունեն … Читать далее

Рубрика: Հայոց լեզու (քերականություն) | Оставить комментарий

Խոսքի մասեր: Գոյական

Ձևաբանություն Խոսքի մասեր Հայոց լեզվի ձևաբանություն բաժինը ուսումնասիրում է հայերենի խոսքի մասերը: Խոսքի մասերը 10-ն են՝ գոյական ածական թվական դերանուն բայ մակբայ կապ շաղկապ ձայնարկություն վերաբերական Գոյական Առարկա ցույց տվող բառերը կոչվում են գոյականներ: Օրինակ՝ արև,  տուն, սեղան,  աթոռ, մարդ, … Читать далее

Рубрика: Հայոց լեզու (քերականություն) | Оставить комментарий

Բառակազմություն

Բառի բաղադրիչները. արմատ և ածանց Բառերը տարբեր կազմություն ունեն:   Եթե համեմատենք ամպ, անամպ, ամպիկ,ամպածածկ, ամպանման բառերը, կնկատենք, որ դրանք տարբեր կազմություն ունեն, բայց բոլորի մեջ կա նույն ամպ բաղադրիչը: Այն արտահայտում է այդ բառերի հիմնական իմաստը և կոչվում է արմատ:      Բառի մեկ այլ բաղադրիչ է ածանցը: Սա այն մասնիկն … Читать далее

Рубрика: Հայոց լեզու (քերականություն) | Оставить комментарий

Ձայնավորների ուղղագրությունը ( է-Ե, Օ-Ո, Ը )

Է — Ե-ի  ուղղագրությունը   Բառասկզբում լսվող  է-ն  է  տառով է գրվում: Օրինակ ՝  Էջմիածին, էջ, էկրան, էներգիա… Բացառություն են կազմում  եմ,  ես,  ենք,  եք,  են  բառերը:  Բառամիջում է   հնչյունը է  տառով է գրվում, եթե բաղադրյալ բառի մեջ մտնող արմատի սկզբնատառ է: Օրինակ՝  լայնէկրան, վայրէջք, անէանալ, մանրէ, երբևէ … Читать далее

Рубрика: Հայոց լեզու (քերականություն), Հաշվետվություններ | Оставить комментарий

Բաղաձայնների ուղղագրությունը

Դ — Տ — Թ բաղաձայնների ուղղագրությունը Դ, տ, թ հնչյունները բառասկզբում արտասանվում են այնպես, ինչպես գրվում են: Օրինակ՝  դանակ, դարակ, տգեղ, տունկ,  թաթ, թութ, թութակ  Ր-ից հետո լսվող թ հնչյունը գրվում է դ տառով՝ • արդար, արդեն, արդյոք, արդյունք,զարդ ,արդուկ, բարդ,, բրդել, բրդուճ,  բուրդ, բրդյա, դրդել երդվել, լյարդ, նյարդ, որդ ,  որդի, վարդապետ,  օրիորդ. • -որդ  վերջածանց ունեցող բառերում՝  բնորդ, … Читать далее

Рубрика: Հայոց լեզու (քերականություն) | Оставить комментарий