Նախորդ` ամենամյա ստեղծագործական 10-րդ հավաքին դեռևս ֆիզարձակուրդում էի: Սպասումով… Կարոտած… 2015 թվականի հունիսի սկզբին նորից վերսկսեցի իմ աշխատանքը կրթահամալիրում: Իհարկե, լավ է ֆիզարձակուրդում գտնվելը, երեխաների խնամքով զբաղվելը, բայց էլ ավելի լավ է երկու երեխաների հետ կրթահամալիր վերադառնալը: Ամենաշատը սպասում էի ոչ թե իմ վերադարձին, այլ երեխաներիս մուտքը կրթահամալիր. մեկը դպրոց, մյուսը`պարտեզ: Հպարտությամբ պետք է ասեմ, որ այսօր կրթահամալիրն իրենց տունն է. սիրում են ու լիարժեք վայելում իրենց յուրաքանչյուր օրը կրթահամալիրում…
Շուրջ մեկ տարի է, ինչ դասավանդում եմ մայրենի Գեղարվեստի կրտսեր դպրոցի 4-5-րդ դասարաններում, նաև նույն դասարանների կազմակերպիչն եմ:
Այստեղ ինձ օգնության կգա իմ բլոգը, որտեղ բաժիններով ներկայացված է իմ մեկ տարվա աշխատանքը`(բլոգս ստեղծվել է ավելի վաղ` 2012-ին, բայց շեշտն ուզում եմ դնել 2015-2016 ուստարվա իմ աշխատանքային գործունեության վրա) նախագծեր, գրականության մեդիափաթեթներ, առաջադրանքներ, նախագծային ամփոփիչ աշխատանքներ սովորողների բլոգներում և այլն:
Այս մեկ տարվա ընթացքում ինձ համար իսկապես բացահայտում–հայտնագործություն էր նախագծային ուսուցումը: Այն շատ ավելի արդյունավետ է և՛ սովորողի, և՛ դասավանդողի համար: Ըստ կրթահամալիրի ուսումնական օրացույցի` յուրաքանչյուր ամսվա անելիքները նախագծերի տեսքով ներկայացրել եմ բլոգումս, սովորողների հետ իրականացրել դրանք: Արդյունքներն ամփոփվել են բլոգիս նախագծային ամփոփիչ աշխատանքներ բաժնում:
Ներկայացնեմ նախագծային ուսուցման մի քանի օրինակներ:
Ուսումնական տարին սկսեցինք կոմիտասյան նախագծով: Կոմիտասյան օրերին ուսումնասիրեցինք, կարդացինք, երգեցինք Կոմիտաս, Հասմիկ Մաթևոսյանի «Յոթ անուն Կոմիտաս» նախագծի շրջանակներում, կազմակերպեցինք ճամփորդություն Երևանում Կոմիտաս անուն ունեցող յոթ վայրերում: Ապա կոմիտասյան ստեղծագործությունները սովորողներն իրենց բլոգներում ներկայացրեցին ֆիլմերի տեսքով:
2015-2016 ուստարվա հաջողված նախագծերիցս մեկը համարում եմ հունվարյան առցանց ուսուցումը: Ուղիղ մեկ ամիս սովորողների հետ աշխատեցինք առցանց: Այն հիանալի հնարավորություն էր սովորողներին էլ ավելի լավ ճանաչելու-բացահայտելու, նոր մեդիահմտություններ կիրառելու, ձեռքբերելու, արդյունքները գնահատելու, բացթողումները լրացնելու, շտկելու:
Լավ է, երբ կա ուսումնական մի մեդիատարածք, որտեղ ամփոփված է քո ողջ տարվա աշխատանքը: Կարող ես անընդհատ թերթել բլոգիդ էջերը, ինքդ քեզ համար առանձնացնել հաջողված-չհաջողված աշխատանքները, իհարկե, հիանալ հաջողված նախագծերով` նորից ու նորից դիտելով, իսկ չհաջողվածների միջոցով հետևություններ անել, փորձել հասկանալ թերությունները` նոր ուսումնական տարում չկրկնելով միևնույն սխալները:
Ուզում եմ առանձնացնել հատկապես մարտյան` Չարենցով ապրող-շնչող նախագծերը` սկսած Չարենցի կամարում Չարենցյան ֆլեշմոբից մինչև թափառումները Չարենցի քաղաքում: Անմոռանալի, ապրելու օրեր:
Խոսելով նախագծային ուսուցման մասին` չեմ կարող չանդրադառնալ ուսումնական ճամփորդություներին: Որպես 4-5-րդ դասարանների կազմակերպիչ` 2015-2016 ուստարում կազմակերպել եմ մեկօրյա և բազմօրյա ճամփորդություններ, որոնցից յուրաքանչյուրն ունի իր նախագիծը: Ներկայացնեմ դրանցից մի քանիսը:
- «Բարձունքի նվաճում» նախագծի շրջանակներում նվաճեցինք Լուսագյուղի ( Ապարան, Թուխ Մանուկ) բարձունքը:
- «Ուսումնական աշուն»» նախագծի շրջանակներում հաղթահարեցինք Մեղրաձորում գտնվող Թեժառույքի բարձունքը:
- Չարենցյան ֆլեշմոբ իրականացնելու նպատակով այցելեցինք Չարենցի կամար, ապա Գեղարդավանք:
- «Գարնանային ընթերցումներ» կազմակերպելու նպատակով ճամփորդեցինք Տեղեր(Դղեր), որտեղ էլ իրականացրեցինք մեր նախագիծը:
- Հունիսի 11-13-ը Սևանի «Ժայռ» արտագնա ճամբարում էլ նկարահանեցինք թատերական ստուգատեսին ներկայացվող մեր «Հին ասացվածքները Սևանում» ներկայացումը:
Ուսումնական նախագծերս այսքանով իհարկե չեն սահմանափակվում: Նախագծային աշխատանքը ողջ տարվա ընթացքում եղել է անընդհատ: Փորձեցի ներկայացնել իմ կարծիքով քիչ թե շատ հաջողվածները:
Յուրաքանչյուր նախագիծ ստեղծելիս անչափ մեծ է եղել ոգևորությունն ու այն հաջողությամբ կենդանացնել-իրականացնելու անսահման ցանկությունը: Այժմ չեմ պատկերացնում իմ աշխատանքն առանց նախագծերի:
Քրիստինե Շահբազյան
Քրիստինե Շահբազյան 